In 2019, tijdens mijn zogenaamde sabbatical was ik op zoek wat mij daadwerkelijk drijft. Het was een onzekere periode want ik kan mij nog goed herinneren dat ik zei: “ik voel mij verdwaald!“ Maar het heeft mij uiteindelijk gebracht waar ik nu sta. Tijdens de zoektocht wilde ik mijzelf nuttig maken, mijn steentje bijdragen, meedraaien in de maatschappij en de Kindertelefoon heeft mij daarbij deels op pad geholpen.

“Mijn nieuwsgierigheid werd groter en ik raakte enthousiaster: hoe waardevol zou het zijn om mijn luisterend oor aan te bieden?”

De Kindertelefoon was voor mij niet geheel onbekend. Toch verzamelde ik nog wat informatie om onderzoek te doen wat de missie en visie van deze stichting was want dat kan immers nooit kwaad toch? Het is dan ook geweldig om te lezen dat de Kindertelefoon dé plek is in Nederland waar kinderen gratis en vertrouwd kunnen bellen of chatten met onderwerpen die ze niet durven, kunnen of willen bespreken met hun ouders of mensen uit hun omgeving

Mijn nieuwsgierigheid werd groter en ik raakte enthousiaster: hoe waardevol zou het zijn om mijn luisterend oor aan te bieden? Daar is maar één manier om er achter te komen en zo begon mijn avontuur als vrijwilliger bij de Kindertelefoon!

Vandaag de dag ben ik ruim 2 jaar in dienst als vrijwilliger. Als je het aan mij vraagt of ik wel eens spijt heb van het besluit om als vrijwilliger aan de slag te gaan, kan ik met alle eerlijkheid zeggen dat dit juist één van mijn beste keuzes is geweest in mijn leven.

Het is zo waardevol om wat te kunnen betekenen voor de kinderen die bellen of chatten. Dat je uit je eigen realiteit stapt, dat het niet over jou gaat maar om de kinderen die het op dat moment nodig hebben. Zij die in het spotlight willen staan of gezet moeten worden. Het gaat mij aan het hart om hen te helpen door alleen maar al een luisterend oor te bieden.

Natuurlijk hoop ik dit werk nog vele jaren te doen…

Liefs,

Ozje Valentijn