Een vragenvuur bij de douane brengt veel spanning met zich mee maar het verliep gelukkig voorspoedig. Zo voorspoedig dat er voldoende tijd over was om Salt Lake City in te gaan waar wij een rondleiding hebben gekregen in het hoofdkwartier van de Mormoonse Kerk.

Na een vrijwel slapeloze vlucht van ruim 10 uur, komen wij om 12.45 uur keurig volgens schema aan in Salt Lake City. Een reisafstand van 5179 miles (ruim 8334 km) van huis.
De spanning stijgt als we het vliegtuig uitlopen, want de Amerikaanse douane staat niet bepaald bekend om haar vriendelijke ontvangst.
We bereiden ons dan ook voor op boze mannen met geweren en een kruisverhoor.
Maar niets van dat alles. Sterker nog, er werd zelfs door enkele luchthavenmedewerkers gelachen. Ook kwamen de koffers meteen na het landen binnen en was de rij bij de douane slechts 10 minuten. So far so good.
Tot we bij de douane komen…. want daar treffen we toch de chagrijnigheid die we gewend zijn op de luchthaven. Zeth en Aad mogen als samenwonend stel tegelijkertijd naar de balie waar ze onderworpen worden aan het gevreesde kruisverhoor. De douanebeambte kijkt hen indringend aan, zet zijn meest woeste blik op en bestookt ze met een vragenvuur: “wat is jullie relatie, wat kom je hier doen, wanneer reizen jullie terug, wat is je beroep”. En natuurlijk de vingerafdrukken en de irisscan nog. Het zijn spannende momenten… want ze willen nog net niet weten wat voor kleur ondergoed je aan hebt. Maar niet gevreesd want Aad en Zeth zijn goed voorbereid op deze vragen! Kom maar op!
Hoe anders gaat het bij Marieke die meters verderop staat. De douaneman vraagt: “Wat kom je hier doen en waar ga je heen”. Terwijl Marieke ijverig de vakantie planning aan het opsommen is kijkt de douane-meneer verveeld om zich heen. Al na Yellowstone haakt hij af en moppert dat iedereen altijd met hetzelfde verhaal komt. Zonder enige verdere controle vraagt hij Marieke dan ook om alsjeblieft door te lopen. Dat laat Marieke zich geen 2x zeggen, rent snel weg en veegt het angstzweet van haar gezicht.
Na de poort treft het drietal elkaar en haalt opgelucht adem. Pfiewww, we zijn het land binnen!!
Onder het genot van Starbucks installeren we in alle rust onze USA simkaart. Wat een uitkomst is dat! Gewoon ons eigen lokale telefoonnummer met onbeperkt internet. Ideaal!
Met ons kersverse telefoonnummer bellen we het La Quinta Inn Airport Hotel en worden niet veel later opgehaald door een lieve oude man met shuttlebus, die ons in 10 minuten naar het hotel brengt.
Het is niet echt Het Hilton, met zijn piepende airco, krakende koelkast en lekkende badkraan. Maar ach, voor 1 nacht helemaal prima. En het vriendelijke ontvangst maakt veel goed!

Omdat alles zo vlot is verlopen hebben we eigenlijk nog zeeën van tijd over. Daarom besluiten we onze chauffeur lief aan te kijken en rijdt hij ons even later tegen een fooi naar het centrum van Salt Lake City. De stad die bekend staat om de Olympische winterspelen, maar die ook onlosmakelijk verbonden is aan de Mormoonse kerk. De Salt Lake-tempel is een tempel van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste dagen op temple square. Met een oppervlakte van 23.505,9 m² is het qua vloeroppervlak de grootste en bekendste tempel van de mormonen wereldwijd. Helaas is de tempel momenteel niet toegankelijk omdat de fundering grondig wordt vervangen voor in de toekomst verwachte aardbevingen. Maar nog altijd is er genoeg te zien, want naast de tempel staat het hele temple square in het teken van de mormoonse religie. Zo zijn ook het congrescentrum, de Salt Lake Tabernacle, de Salt Lake Assembly Hall en het Seagull monument op Temple Square te vinden. Indrukwekkend om te zien hoe veel en hoe groot de gebouwen zijn.
We worden vriendelijke ontvangen door jonge mensen (vooral vrouwen die de Mormonen Zusters noemen) uit alle delen van de wereld, die hier uitgezonden zijn als zendeling van het Mormoonse geloof. We worden meegenomen naar een jongedame uit Nederland, zodat we alle vragen kunnen stellen. Echt zo interessant. En wat hebben we veel geleerd. Even wat weetjes op een rij:
– De mormonen hebben naast The book of Mormons, ook de bijbel als hun geschrift.
– De tempel is de plek waar je vooral je individuele geloof beleefd. Deze tempel betreed je in witte kleding als teken van heiligheid.
– Er worden complete familieregisters bijgehouden (hier is een hele bibliotheekvoor ingericht). Deze registers zijn bedoeld om de voorouders te kunnen herleiden. Wanneer deze voorouders niet bekeerd waren in hun leven, kan een nakomeling zich in hen plaats laten dopen zodat de overledene door deze doop toch vergeving van God mag ontvangen.

Dat was me het portie cultuur wel zeg. En dat op onze eerste dag nog wel.
We sluiten onze uitstapje af bij Panda Express, waar we heerlijk eten op kosten van Bobby die ons heel lief getrakteerd heeft op zakgeld. Thanks Bobby!!