Eindelijk gaat de roadtrip beginnen. De eerste stop is Yellowstone waar we onze eerste wildlife spotten. Maar eerst even boodschappen doen… ligt het nou aan ons of zijn de prijzen ontzettend gestegen?

Na een lange nacht ontwaken we in ons hotel in Salt Lake City. Vandaag is een mijlpaal in onze vakantieplanning, want het is de dag dat we de camper op mogen halen. Yihaaa!! Wat kijken we uit naar onze roadtrip.
We starten met een prima ontbijt in ons hotel. En dat is best uitzonderlijk voor Amerikaanse begrippen, want bij veel hotels kun je de bek afvegen als het om ontbijt gaat. We lopen nog maar net de ontbijthal binnen en wat denk je, komt Zeth een oud collega van Sabon Zwolle tegen. Dat bedenk je toch niet aan de andere kant van de wereld??
Na een gezellige chitchat doen we ons tegoed aan de scrambles eggs, wafels, toast en fruit, terwijl we ons alvast verlekkeren op de Wallmart later deze dag.

Na het ontbijt en het maken van de boodschappenlijst hebben we nog 3 uur voordat we naar cruise America gaan. Genoeg tijd dus voor een interessant gesprek over ‘de banaan’. Wat is dat nou weer denk je misschien. Nou, een “banaan” is een pakkende titel en inleiding op een tekst waarmee we onze blogs naar een nóg hoger level tillen. (En het wás al zo goed). Na 3 dagen uitleg lijkt Marieke de banaan nu ook eindelijk te begrijpen. In elk geval mag zij er van de mannen niks meer over vragen…

Na 3 uur relaxen gaan wij uitchecken en boekt Zeth een Uber xl. Wat is dat toch een ideale uitvinding. Binnen 6 minuten staat onze chauffeur voor de deur en weet precies waar hij ons naartoe moet brengen. En ook de betaling en fooi verloopt allemaal via de rekening van Zeth.
Aangekomen bij cruise America kunnen we vrijwel meteen inchecken. We worden geholpen door een jonge meid die razendsnel en binnensmonds engels praat. Ook de vriendelijkheid straalt er niet bepaald vanaf. We gokken het erop dat we haar goed hebben begrepen en zetten allemaal onze handtekening op het formulier. Nog even de schade checken en dan zijn we ready to go.
Ervaren chauffeur Zeth kruipt als eerste achter het stuur en rijdt weg alsof hij nooit weg is geweest uit Amerika. Geen centje pijn, ondanks dat we middenin de spits Salt lake city uit moeten rijden. Oke, even vergist hij zich erin dat het een automaat is en druk volle bak met zijn linkervoet op de rem en zoekt hij naar een pook. Alle spullen in de camper stuiteren in de kastjes en ook Marieke knalt bijna van de bank af. Maar geeft niks, niemand is gewond.
Onze eerste stop is bij de Walmart. Onze budgetbeheerder Zeth let nauwlettend op wat er in het winkelwagentje wordt gegooid en checkt bij ieder product wat de voordeligste keuze is. Bij de kassa worden we geholpen door een donkere dame met nagels van 10 cm, kauwend op een satéprikker en traaaaaag dat ze was. Elk product stuk voor stuk wegen, bril afzetten om te zien welk product ze moet aanslaan, prijzen opzoeken in een mapje en dan nog alles in aparte plastic tasjes doen. Al met al is ze wel 20 minuten bezig. Maar ach, als je dat vergelijkt met de 2 uur dat wij hebben gewinkeld kunnen die 20 minuten er ook nog wel bij. Maar wat nog veel erger is, is de prijs. Want ondanks de financiële bijstand van Zeth tijdens het shoppen, komt het totaal op 238 dollar.. Dat moeten we even verwerken… en dat doen we natuurlijk met koffie bij starbucks.
Zeth en Adriaan willen hun speciaal meegebrachte starbucks bekers gebruiken, maar als de deksels nergens te bekennen zijn komt aan het licht dat Marieke de deksels heeft weggegooid. Oeps, zij dacht dat het wegwerpbekers waren… Gelukkig vergeven de mannen haar en is de dame bij Starbucks zo lief 2 nieuwe deksels te doneren.
Klokslag 16.00 uur zijn we pas klaar onze weg te vervolgen. En dat wordt hoog tijd want de rit naar Yellowstone is maar liefst 6 uur. We regelen voor de zekerheid een late check-in voor de camping.
De route gaat vanuit de staat Utah, door Idaho naar Wyoming. Onderweg trotseren we hitte, onweer en zware windstoten. Gelukkig weet Adriaan de handen stevig aan het stuur te houden, terwijl Zeth en Marieke peentjes zweten. Gelukkig wordt het weer daarna wat vriendelijker.
Inmiddels is het al flink donker geworden als we yellowstone national park binnen rijden. Helemaal alleen rijden wij over de verlaten wegen van het park als Marieke ineens rook ziet in de berm en roept: “Brand”. Zij wordt hard uitgelachen door Zeth. “Nee joh, dat is gewoon mist”. Pas later beseffen wij dat de enorm dichte witte waas geen rook of mist is, maar stoom van de geisers. De zwavellucht van het vulkanische gas dringt diep in onze neuzen door. Maar wauw, wat is het indrukwekkend om te zien.
Even verderop spotten we nog een vosje. En om de ervaring helemaal compleet te maken zien wij ineens een groot zwart wezen als uit het niets opdoemen in het duister. Het is een enorme bizon. Check wildlife. Deze ervaring neemt niemand ons meer af!