Na de tosti’s zijn we al om 9 uur klaar voor vertrek. Zie, we kunnen het wel!
Onderweg geeft Zeth een stukje educatie over wat je moet doen wanneer je een bergleeuw tegenkomt. Altijd handig om te weten. Echt die man heeft zoveel national geografic kennis. Daar wordt je naar van.

Aangekomen nog even wat flesjes water in de rugzak. Dus Marieke trekt de koelkast open, maar tijdens het rijden is de pan met pasta naar voren geschoven. Dus de raadt het al. Die pan lazert eruit met de pan op de kop en alle pasta over de vloer. Hmm, dat wordt dus lunchen buiten de deur vandaag…

We starten in Yosemite Valley wat ongeveer een uur rijden is vanaf onze camping.
Natuurlijk eerst even naar binnen bij het visitorcenter zodat we onze stempel kunnen zetten in ons paspoort, reisboek en national park boekje. De laatste alweer van deze vakantie…

Onze eerste wandeling is Lower falls met uitzicht op de upper en lower watervallen. Zeth en Marieke doen een poging om over de grote keien naar de waterval te klauteren, maar heel ver komen ze niet. Vake be’j te bange. Maar beter voorzichtig dan straks een gekneusde enkel. Zeker Zeth moet oppassen want hij heeft ook al last van zijn nek en we moeten zuinig op Zeth zijn. Hij is tenslotte wel een van de 2 chauffeurs én chefkok.

Het is een drukke zondag in Yosemite. Mensen zijn aan het zonnen op de grote keien en zwemmen in het stromende bergwater.
In de verte zien we op grote hoogte een dappere bergbeklimmer vlak naast de waterval naar beneden abseilen. Wat een durfal is dat!
Onze tweede wandeling is cook’s meadow loop met uitzicht op de beroemde Half Dome, Glacier point en the Royal Arches.
Na deze 2 wandelingen hebben we we wel wat eten verdiend. (Zoals gezegd buiten de deur). Eerst een broodje en soep bij de lodge, vervolgd door koffie en maiskolven in de camper, dichtbij de airco. Het is namelijk een warme dag van wel 32 graden. Marieke probeert niet te klagen en heeft zelfs nog op advies van de mannen een trui ingepakt omdat het weer in de bergen zo snel kan omslaan. Dat was bepaald niet nodig geweest. Maar Zeth is nou eenmaal zo gehecht aan zijn nieuwe ANWB vest dat hij deze overal mee naartoe sleept. ‘Want’, zegt hij, ‘deze is universeel’. En inderdaad, nu met zijn zere nekje komt het vest goed van pas als sjaal. Een aankoop dus waar hij zeker geen spijt van heeft.

Dan vervolgen we onze weg naar Mariposa Grove aan de zuidkant van het park. Weliswaar op de gok, want de dame bij het visitorcenter zei dat we er alleen met een gewone auto kunnen komen. Gelukkig blijkt ze ongelijk te hebben en vinden we meteen een RV parkeerplaats. En zoals altijd zetten wij onze camper naast een andere cruise America. Gezellig bij elkaar, ons kent ons!

Zeth besluit in de camper te blijven terwijl Aad en Marieke nog net met de shuttle meekunnen. In ongeveer 10 minuten worden ze naar Mariposa Grove gereden met zijn gigantische Sequoia bomen, die zowel in dikte als in de hoogte zeer indrukwekkend zijn. En ook al heeft Losser ook een heuse Sequoiaboom, het is toch wel heel mooi om de bomen hier in hun natuurlijke omgeving te zien tussen zijn eeuwenoude soortgenoten. In de informatie folder lezen we trouwens dat vuur voor deze bomen onmisbaar is. Het hernieuwd het bomenbestand, doordat het de bedreigende dennen- en cedarbomen opruimt en nieuwe minerale voeding geeft voor de groei van nieuwe sequoia’s. En wat blijkt, zelfs na een brand kan de sequoia doorleven. Dit zien we aan een dwarsdoorsnede van een boom die maar liefst dateert uit het jaar 1147.
De dikste boom in het gebied is de Giant Grizly met 64 meter hoog en een omvang van 29,4 meter. En er zijn bomen die daar qua hoogte nog ver boven uit prijken.

Na een korte wandeling van 1.6 mijl gaan we terug en staat Zeth ons op te wachten. En als je denkt dat hij heeft liggen luieren heb je het mis. Hij heeft, terwijl Marieke en Aad weg waren, de hele camper schoongeveegd, gedweild en zelfs al de bouillon voor de risotto gekookt.
Dat scheelt weer, want het is inmiddels half 7 en we moeten nog een uurtje of 2 terug rijden naar de camping. Dat wordt dus weer een latertje met eten… Ach geeft niks. We zijn er inmiddels aan gewend en bovendien hebben we (nog steeds) vakantie!