Vandaag is het zover. De dag dat we afscheid moeten nemen van het camperleven. Aan alles komt een eind, maar onze vakantie gaat gelukkig nog heel even door.

Om 6 uur gaat de wekker. De laatste Daiya cheese gaat op de tosti’s, de laatste restjes worden weggegooid en een aantal boodschappen kunnen we gelukkig slijten aan onze buurtjes. Het blijft altijd zonde om zoveel weg te gooien, maar over het algemeen zijn we best tevreden met  de hoeveelheid boodschappen die we hebben gedaan. Op wat water en wc papier na hebben we de boel behoorlijk opgekregen. 
Oke… koffers inpakken, dumpen, camper schoonmaken en dan zijn we om half 10 klaar voor vertrek. 
Na een telefoontje aan Tioga Tours blijkt dat we vandaag bij het inleveren van de camper trouwens zelf moeten onderhandelen over onze klacht. Dat is bepaald niet waar wij zin in hebben, maar vooruit. Veel keus hebben we immers niet. 
Aangekomen bij Cruise America maken wij hen onmiddellijk onze klacht duidelijk. Na overleg met de manager doet de dame aan de balie ons een voorstel waar we eigenlijk niet zo tevreden mee zijn. Dan maar zelf in gesprek met de manager. Hij neemt onze klacht uiterst serieus en leest aandachtig de mail die hij heeft doorgestuurd gekregen via Tioga Tours. Na enig onderhandelen en nadat hij ook weer overleg heeft gepleegd met zijn meerdere, worden  we het eens en verlaten wij tevreden het pand.
Trouwens we hebben volgens de factuur 5124 km gereden. Dat is niet niks!!

Een Uber brengt ons naar ons airport hotel waar we alvast onze koffers kwijt kunnen. En daarna stappen we op de bus. Een lief oud vrouwtje knoopt een gesprek met ons aan en vertelt dat ze van San Francisco naar San Bruno is verhuisd. Ook over haar politieke voorkeur en haar reizen vertelt ze honderduit. Tot slot zegt ze dat ze voor ons zal bidden voor een veilige reis morgen. So sweet.
Na een kort busreisje naar halte 1 besluiten wij dat de bus misschien toch wel erg lang gaat duren en daarom kiezen we voor het gemak van een Uber. Again!
De auto zet ons af bij een van de highlights van de stad: The painted ladies. Een rij victoriaanse huizen met prachtig bewerkte gevels, onder andere bekend van de serie Full House.

Daarna gaan we naar Union Square, een bekend winkelgebied down town waar we heerlijk fastfood eten bij de foodhal in het overdekte centrum.
Buiten gekomen zien we de vele daklozen die in San Francisco vertegenwoordigd zijn. Vanwege het milde klimaat en de goede faciliteiten komen veel daklozen naar San Francisco en er dagelijks veel inbraken plaatsvinden. Op straat zien we veel politie, waardoor we ons niet onveilig voelen. Het is de reden dat veel mensen de stad niet meer zo aantrekkelijk vinden en verhuizen naar nabijgelegen dorpjes. Een schril contrast met de dure winkels die hier in de straat zitten, zoals Louis Vuitton, Michael Kors en Bloomingdale, allemaal met bewaking bij de deuren.
Tja en in dat rijtje kan de Guccistore natuurlijk niet ontbreken. Dus daar gaan wij natuurlijk even binnen. Zeker omdat het de grootste Guccistore ter wereld is, met zelfs een geïmporteerde lift uit Italië. Zeth kan de verleiding niet weerstaan om wat te kopen; een zijden sjaaltje voor als zijn tas het koud krijgt. Het is een raadsel hoe hij dat doet want hij roept al 3 weken dat hij bijna bankroet is. Maar goed hij stuurt Marieke en Adriaan gewoon een betaalverzoek voor een voorschot om zijn creditcard weer aan te vullen. Zogenaamd voor de benzine. Niemand die het doorheeft. Hij is immers de penningmeester en commissaris van benzinebeheer.

San fransisco is ook de stad waar nog de originele cablecars rijden. Hét openbaar vervoer dat nog dateert uit 1872. Een ritje met een cablecar is dan ook een absolute must als je in San Francisco bent. Wij besluiten van Union Square naar Fisherman’s Wharf mee te gaan. Het leuke van deze wagentjes is dat ze echt op de authentieke manier worden bestuurd met grote ijzeren rem en ook nog handmatig op een draaiplateau worden gekeerd. Je kan zowel binnen zitten als buiten op de voetenplankjes staan tijdens het reizen. Een hele leuke ervaring.

Nog even wandelen we na de rit terug naar Union Square om opnieuw bij het foodcourt te eten, waarna de Uber ons weer terugbrengt naar het hotel. Daar trekken we maar een fles bubbels open. In no time is die uiteraard op. Moe maar voldaan van deze laatste dagen in San Francisco, hebben we nu allereerst zin om weer in een fatsoenlijk bed te slapen. Heerlijk dromen. About America…the big dream…….