Vandaag vertrekken we pas om 12 uur vanwege wat vertraging. Maar het is heerlijk om ’s morgens rustig aan te doen en de tijd te nemen om op te starten. Het is fijn om de zon vanaf ons balkon te zien doorbreken boven de bergen, even een wasje te draaien en lekker te tutten.

Om 12 uur rijden we richting Kühtai, een bergdorpje op 2200 meter hoogte, zo’n 40 minuten van ons huis. We nemen de Drei-Seen-Kabelbahn, waar we met onze welkomstkaart gratis gebruik van kunnen maken. Heerlijk in de buitenlucht met de stoeltjeslift, terwijl we ‘Top of the World’ zingen. Het wijdse uitzicht over de bergen met her en der nog wat sneeuw op de toppen, het blauwe bergmeer en de vele koeien met hun typische koebellen maken het Alpengevoel compleet. We zouden bijna gaan jodelen.

Voor het eten rijden we nog even naar ons thuisdorpje Telfs, waar we een terrasje opzoeken. Aad bestelt een typisch Oostenrijkse Aperol Spritz, en Zeth gaat voor de alcoholvrije variant omdat hij op dieet is en geen alcohol drinkt. De meeste mensen gaan juist los tijdens de vakantie, maar bij Zeth is het andersom. Voor en na die tijd eet en drinkt hij alles wat los en vast zit en slaat hele nachten over. Maar in de vakantie is het tijd voor compensatie. Dan moet hij in tien dagen ontgiften en alle slaap en gezondheid inhalen voor het hele jaar. Alleen voor het koken van het eten maken we Zeth wél even wakker!

Vandaag staat er een verrassingsmenu á la Zeth op het programma en morgen een verrassingsmenu á la Marieke. Maar goed, de verrassing is er natuurlijk af als je samen boodschappen doet. Dus we weten al snel dat het een pokébowl wordt en morgen gebakken nieuwe aardappelen van het boertje om de hoek. Verrassing of niet, het is weer smullen geblazen en de pannen gaan weer zo goed als leeg.

In tegenstelling tot andere avonden zijn er deze keer geen chips, blokjes kaas en B&B Vol Liefde. Deze keer gaan we Innsbruck by night opzoeken. Marieke zou normaal al bijna twee uur slapen, maar deze keer maakt zij een uitzondering. Dus wij gaan allemaal douchen, make-uppen en de nette kleren aan. Zeth kiest voor een outfit zonder broek, maar gelukkig trekt hij bij aankomst in Innsbruck alsnog een spijkerbroek aan die in de auto lag. We moeten er wel een beetje stylish uitzien als we rond 22.30 uur de rooftopbar betreden. Deze bar bevindt zich op de 13de etage van het Adlers Hotel en biedt een prachtig uitzicht over Innsbruck. Terwijl we onze cocktails nuttigen, worden we vriendelijk begroet door de persoon naast ons. Het is de jongen die ons deze week heeft geholpen bij de Tiroolse Bijenkorf. Nu al vrienden gemaakt! We beloven dat we hem deze week nog in de winkel komen opzoeken. Dit geeft Zeth ook meteen een mooi excuus om toch zijn Coach tas te scoren.

Na de rooftopbar vervolgen we onze weg naar het casino verderop. Het geluk lijkt aan onze kant en de prijzenpot loopt op tot uitschieters van 180 euro. Maar zoals zo vaak verdient de gokautomaat zijn geld ook weer terug. Helaas dus weer naar huis zonder jackpot…