“Een dag in Berlijn vol contrast, van herdenken tot haute couture.”

Na het bezoek aan het Holocaustmuseum blijven onze gedachten hangen bij de massamoorden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het heeft indruk gemaakt—diep. We zijn stil. Vol. En besluiten iets luchtigers te doen om de dag weer wat lichter te maken.

We gaan naar KaDeWe: het warenhuis der warenhuizen. De Harrods van Berlijn.
Zodra je binnenkomt, ademt alles luxe. Van de grootste cosmetica-merken zoals Dior tot Charlotte Tilbury. En shop-ins van Saint Laurent tot Chanel. Je kijkt werkelijk waar je ogen uit je kop. Alles glanst, schittert, straalt. En dat allemaal onder een naam die klinkt alsof je bij de Euroshop naar binnen stapt.

Na een uurtje shoppen besluiten we te proosten op het leven én op onze succesvolle aankopen. Dat doen we in stijl… bij de champagnebar van Veuve Clicquot.
Het is zó chique dat ik geen idee heb hoe ik het uit moet spreken. Dus ik vraag het aan de gastvrouw.

Ze glimlacht en zegt met Franse flair: “Vuhv Klee-KOH.”

En dan, alsof het erbij hoort, deelt ze nog een weetje: Veuve betekent “weduwe” in het Frans. De champagne is genoemd naar Barbe-Nicole Clicquot, die het champagnehuis succesvol voortzette nadat haar man overleed.

Ohh wacht… neeee, ik kan echt even geen woord meer horen over sterfgevallen… We nemen een slok! PROOST! 🥂

Met een lege portemonnee besluiten we nog even verder te winkelen op de Kurfürstendamm—vooral het chiquere stuk, ook wel de PC Hooftstraat van Berlijn. Gewoon, om de sfeer te proeven. Of om onszelf even voor te stellen als mensen met een limietloze creditcard.

Ook hier zien we weer de luxere merken schitteren in etalages in de mooiste panden. We kijken, bewonderen, dromen een beetje. En verder kopen we… helemaal niks.

Maar hé, windowshoppen is gratis.

---

Het is 22:00 wanneer we met de metro terugreizen naar het hotel. Er wordt omgeroepen: “Volgende halte: Kochstraße, Checkpoint Charlie!”

Van horen zeggen moet het niet zo bijzonder zijn… maar ik vraag me af hoe het er in de avond uitziet. De avondsfeer, de lichten van de stad… We besluiten toch uit te stappen.

Oke… even een kort geschiedenisles, want ik heb blijkbaar nooit écht opgelet tijdens geschiedenis.

Checkpoint Charlie is een van de bekendste overblijfselen van de Koude Oorlog in Berlijn. Het was dé grensovergang tussen Oost- en West-Berlijn, waar diplomaten, journalisten en buitenlanders onder strenge controle de grens passeerden — van het Amerikaanse naar het Sovjetgedeelte, of andersom.

Wat we nu zien is een reconstructie van het originele wachthuisje. Een Amerikaanse vlag. Het beroemde bord: “You are leaving the American sector.” Belicht in de avondsferen waardoor het net iets meer karakter krijgt.

Meer is het eigenlijk niet.

Maar goed: Checkpoint Charlie? Check!

---

Wel vreemd het contrast tussen de geschiedenis en de tijd waarin we nu leven. Het ene moment staan we stil bij levens die zijn uitgewist, het andere moment staan we te watertanden bij designertassen van duizenden euro’s.

Misschien is dat wat reizen met je doet: je beweegt tussen werelden.
Tussen zwaar en licht. Tussen schrijnend en schitterend.

Alles kan op één dag.
Alles mag er even zijn.